Het team van het Meldpunt Zorgwekkend Gedrag van GGD Haaglanden is een stukje groter geworden dankzij een fusie met het Meldpunt Bezorgd van de gemeente Den Haag. De medewerkers treden op als verbinders; ze zetten alles op alles om voor kwetsbare mensen de juiste zorg te vinden.
Een buurman in een vervuild, met spullen volgestouwd huis. Een steeds hoger wordende stapel post achter een voordeur. Een huisarts die een patiënt niet kan bereiken. Een aan drugs verslaafd familielid dat dakloos dreigt te worden.
Inwoners van de regio Haaglanden konden tot voor kort met hun zorgen over iemand in hun omgeving terecht bij het Meldpunt Zorgwekkend Gedrag van GGD Haaglanden en het Meldpunt Bezorgd van de gemeente Den Haag. Sinds 1 oktober zijn de meldpunten samengevoegd en opereren ze voortaan als één team onder de vlag van de GGD. “We deden vrijwel hetzelfde werk, dus dit was een logische stap,” zegt teamleider Mariska Keijzer.
Meldpunt voor de regio
Het Meldpunt Zorgwekkend Gedrag bestaat sinds de fusie uit 11 medewerkers. Die zitten niet bepaald met hun duimen te draaien, vertelt Mariska, want: ‘de werklast is hoog’. “Het ministerie van VWS wil dat inwoners van alle gemeenten een melding over zorgwekkend gedrag kunnen doen. GGD Haaglanden is het loket voor meldingen in Den Haag, Leidschendam-Voorburg, Rijswijk en Wassenaar.”
Na een melding begint het rondbellen en mailen. “De problematiek waarmee we te maken hebben, is heel divers. Het kan gaan om vervuiling, verzameldwang, eenzaamheid, schulden, of verslaving. Onze casemanagers moeten daar passende hulp bij zoeken.”
Geen hulpverleners maar verbinders
Mariska, die is opgeleid tot verpleegkundige en werkte voor de GGZ-instellingen Parnassia en Achter de voordeur, voelt vaak de drang om zelf in actie te komen. Net als haar collega’s, trouwens. Maar dat is niet de bedoeling. “Wij verlenen niet zelf hulp, maar treden op als verbinders. Na een melding doen we onderzoek en schakelen daarna meteen de juiste hulp in, zodat een cliënt niet met steeds weer nieuwe zorgverleners te maken krijgt.”
Het Meldpunt Zorgwekkend Gedrag bemoeit zich met mensen die daar niet altijd op zitten te wachten. “We moeten dus zorgen voor een zachte landing,” zegt Mariska. “Daarom gaan we de eerste keer met een medewerker van een hulpverlenende instantie mee op huisbezoek. We stellen de cliënt en de hulpverlener aan elkaar voor en breken zo nodig het ijs. Dan zeg ik bijvoorbeeld: ‘Dit is mijn collega van het Leger des Heils. Mag zij volgende week nog een keer bij u langskomen?’ Op deze manier verloopt het vervolgtraject vaak een stuk soepeler.”
Pieken in meldingen
Soms zien Mariska en haar collega’s pieken in een bepaald soort meldingen. “Het aantal meldingen over jongeren die op een zorgwekkende manier over zelfdoding praten of zelfs een suïcidepoging doen, groeit. Net als meldingen over verslavingen. Ook in gemeenten als Wassenaar en Voorburg – waar je dat niet een-twee-drie zou verwachten – nemen die toe.”
Schrijnende situaties
Volgens Mariska komen er ook meer meldingen binnen als bijvoorbeeld een woningcoöperatie huizen gaat renoveren. “Werklui die bij bewoners over de vloer komen treffen soms schrijnende situaties aan. Ze krijgen ook te maken met mensen die weigeren de deur voor hen open te doen. Dat leidt trouwens niet altijd tot lange hulpverleningstrajecten. We kregen bijvoorbeeld eens een melding van een woningcoöperatie over een bewoner met autisme, die voor geen goud bouwvakkers over de vloer wilde. Zijn weerstand verdween toen hij een werkschema kreeg. Toen wist hij waar hij aan toe was. Iets wat een groot probleem leek, kon dankzij onze bemiddeling snel worden opgelost.”
Meer lezen over Mariska en haar collega’s?
Op de website van de Rijksoverheid staan verhalen over hun ervaringen.