Blootstelling aan geluid kan leiden tot hinder, verstoring van de slaap, verstoring van de dagelijkse activiteiten en stressreacties. Langdurige blootstelling aan te veel geluid kan het risico op hart- en vaatziekten en psychische aandoeningen verhogen.
Risicogroepen voor negatieve effecten van omgevingsgeluid zijn kinderen, ouderen en mensen met een psychische aandoening, die onregelmatige werktijden hebben of lijden aan tinnitus (oorsuizen).
Maatregelen opnemen in het actieplan Geluid. Denk bijvoorbeeld aan een lage plandrempel, het geluidsniveau waarbij extra maatregelen genomen worden om de hoeveelheid geluid omlaag te brengen.
Het hogere waardenbeleid voor geluid actualiseren. Binnen het hogere waardenbeleid is het voor de gemeente mogelijk in bepaalde gevallen en onder bepaalde voorwaarden een hogere geluidsgrens te hanteren.
Beleidsmaatregelen nemen op het gebied van:
verkeer: bijvoorbeeld het wegverkeer verminderen door alternatieven te promoten;
brommers: bijvoorbeeld het verplichten van elektrische brommers of een milieuzone instellen;
burengeluid: bijvoorbeeld extra isolatie-eisen tussen woningen die een buitenmuur hebben die extra wordt geïsoleerd door geluid;
gevoelige bestemmingen: beleid vaststellen zodat woningen voor ouderen en scholen niet meer gebouwd worden naast drukke wegen.
Wat de GGD kan doen
Inzicht geven in blootstelling en bronnen in de gemeente en specifieke wijken en de gezondheidseffecten daarvan.
Adviseren op maatregelen (scenario’s) en gezondheidswinst van deze scenario’s doorrekenen.
Onderbouwen van keuzes op basis van gezondheid voor bijvoorbeeld het actieplan Geluid en het hogere waardenbeleid.
Werksessies organiseren binnen de gemeente en uitwisselen van goede voorbeelden en ervaringen in de regio.
