Er is een leven na slachtoffer zijn

Toen hij weer naar beneden kwam en we naar buiten wilden lopen, trok hij mij plotseling terug. Hij probeerde me uit te kleden en toen ik tegenstribbelde, begon hij me te slaan. Hij maakte een filmpje van mij met mijn kapotgescheurde kleding. Met de dreiging de beelden op internet te zetten, moest ik mee naar een hotel. Daar ben ik mishandeld en meermaals verkracht. Hij heeft me achtergelaten en vertrok kort daarna naar Marokko.

Ik was zo in shock dat ik geen aangifte durfde te doen. Ik was heel bang dat de beelden bij mijn vader in Turkije terecht zouden komen. Vanuit zijn vakantieadres begon meteen de psychische manipulatie: elke dag sms’jes, appjes en spraakberichten. Steeds herhaalde hij dat ik van hem was en dat ik bij hem moest blijven.

Ook moest ik hem voortdurend laten weten waar ik was en met wie. Deed ik dat niet, dan zou hij het filmpje online zetten. Daar heeft hij me lang mee kunnen chanteren. Om mij te controleren, stuurde hij zelfs anderen op me af. Een keer ben ik door een wildvreemde aan mijn haren van het terras afgesleurd. Een andere keer werd hij zo boos dat ik niet thuis bleek te zijn, dat hij meteen een vlucht naar Nederland boekte. Toen ik hem ophaalde, sloeg hij me in de trein al bont en blauw: iedereen keek, maar niemand greep in. Later in een hotel ging het geweld door en verkrachtte hij me meerdere keren.

Die dag bedreigde hij mijn familie. Hij vernielde mijn telefoon en gooide die uit het raam, waarna hij me opsloot in het hotel. Mijn moeder schakelde de politie in omdat ik niet thuiskwam en omdat ze was bedreigd. Dat was mijn redding. Bij de inval trof een politieteam me bont en blauw aan, met een gebroken oogkas en gekneusd jukbeen. Hij werd direct opgepakt.

Ik was te bang om alles aan de politie te vertellen. De volgende dag heb ik toch aangifte gedaan, want ik wilde dat hij vast zou blijven zitten. Zelfs vanuit de gevangenis heeft hij me nog jarenlang bedreigd en uitgescholden en psychische mindgames met me gespeeld. Ik zag de rode vlaggen wel – de controle, jaloezie, het kleiner maken – maar ik wuifde het weg onder het mom van ‘hij wil me beschermen’. Op een gegeven moment dacht ik dat zijn gedrag mijn schuld was. Ik raakte steeds verder geïsoleerd dat ik niemand meer had en hij mijn enige veilige haven was. Ik wilde hem niet kwijt, hoe slecht hij ook was.

Er was niets meer van mij over. Ik heb heel lang geprobeerd in stilte te overleven, bang voor wat er zou gebeuren als ik bij hem weg zou gaan. Het ging zelfs zo ver dat hij vanuit de gevangenis probeerde mij te laten vermoorden door iemand een opdracht te geven. Ik heb ontzettend veel geluk gehad dat ik door die 2 kogels niet ben geraakt. Bovenop de 6 jaar cel en tbs met dwangverpleging die hij al had voor mishandeling, bedreiging, chantage en verkrachtingen, kwam nog eens 8 jaar cel bij.

Ik ben inmiddels 28 jaar en ben 10 jaar van mijn leven kwijt. Nog steeds heb ik geen rust, omdat mijn vader mij dood wil hebben. Hij vindt dat alles mijn schuld is: ik had nooit met die jongen mogen afspreken. Dat heb ik ook lang gedacht, maar dat is niet zo.

Het is zelfs zo ver gegaan dat mijn vader op mij heeft geschoten. Hij wil eerwraak en is naar mij op zoek. Mijn leven is daardoor voortdurend in gevaar, en daarom woon ik nu op een anoniem adres.

Ik leef met de dag. Ik heb veel om te verwerken en volg EMDR-therapie; niet leuk maar het werkt. Elke dag dat ik hiermee leer omgaan is een dag naar de toekomst. Ik wilde dit overleven, wilde gerechtigheid en straf voor de dader en dat is gelukt.

Ik ben dat meisje van 18 niet meer en ga dat nooit meer worden, maar ik ben er sterker uitgekomen. Er is een leven na slachtoffer zijn. Mentaal voel ik me krachtiger dan ooit. Ik ben niet meer naïef, ik bewaak mijn grenzen en ik kom voor mezelf op. Daar ben ik trots op.

Ik wil mijn stem laten horen voor de vrouwen die nog steeds zwijgen en die niet durven praten. Ik wil vrouwen laten weten dat ze niet alleen zijn, dat ze rechten hebben en dat ze voor zichzelf mogen kiezen.

Mijn boodschap aan alle vrouwen die hiermee te maken hebben: Twijfel niet aan je gevoel als zijn gedrag niet klopt, ga weg. Je kunt hem niet veranderen en je hoeft het risico niet te nemen. Jij verdient iemand die jouw grenzen respecteert. Iemand die écht van je houdt, overschrijdt die grenzen niet. Heb je te maken met geweld of dreiging, zoek direct hulp. Als je geen contact meer hebt met familie of vrienden, ga naar de politie, een bekend adres of een opvangplek. Blijf geen dag langer, want één dag kan het verschil maken tussen leven en dood. En praat erover, want hoe meer mensen hun verhaal delen, hoe meer dit probleem zichtbaar wordt en aangepakt kan worden. De kracht die jij voelt, kan anderen inspireren. Jij kunt hun stem zijn. Ik wil die stem zijn.