Moeder Mariët vertelt

Het verhaal van Shelley
(20 mei 1998  -  23 juni 2020)

Toen Shelley ging puberen botsten we wel eens, maar ik vond het bewonderenswaardig hoe sterk ze in haar schoenen stond. Ze kreeg op haar tweeëntwintigste al veel voor elkaar en werkte hard aan een fijn leven voor zichzelf. Dat deed ze met haar 2 honden, die haar steun en toeverlaat waren en overal mee naartoe gingen.

Geheim

Via sociale media leerde ze een jongen kennen uit ons dorp. In het begin hield ze hun relatie geheim. Dat vond ik apart: normaal gesproken deelde Shelley alles met mij.

Toen ik hem ontmoette, kwam hij over als een beleefde jongen. Wel kwamen ze uit 2 totaal verschillende werelden. Terwijl Shelley en ik met z’n tweeën waren en het nooit echt breed hadden, kreeg hij op zijn drieëntwintigste al een hele dure auto van zijn ouders.

Peperdure cadeaus

Het begon me dwars te zitten dat Shelley tijdens de relatie veel minder tijd met haar vriendinnen doorbracht. Ik kreeg het gevoel dat hij daar wat mee te maken had.

Ook merkte ik dat hij tussen mij en Shelley in probeerde te komen. Ik denk dat hij zich snel buitengesloten voelde. Shelley was grappig en gevat, maar het duurde altijd even voordat hij haar grapjes begreep. Hij raakte vaak gefrustreerd omdat hij het niet kon volgen.

Ook viel het me op dat hij zonder enig empathie reageerde als Shelley emotioneel was. Hij snauwde haar af en schreeuwde dat ze zich niet moest aanstellen en kon haar vervolgens overladen met peperdure cadeaus.

Isoleren

Elke keer als ik hem zag, kreeg ik een raar gevoel. Het leek alsof hij Shelley probeerde te isoleren en haar volledig voor zichzelf wilde hebben.

Ik denk dat ze bang voor hem was en niet tegen hem in durfde te gaan. Zelfs Shelley’s honden reageerden negatief op hem. Daardoor had ik eigenlijk moeten weten dat hij niet te vertrouwen was.

Horrorfilm

Ons laatste contact was via een appje. Ze stuurde me een rood hartje met de tekst: ‘Ik hou van je mama’. Een paar uur later stormde mijn vriend de trap op. ‘Mariët, er is iets aan de hand bij Shelley’s huis.’ Hij liet me een nieuwsartikel zien met een foto van haar appartement en de tekst dat een jonge vrouw was overleden. We sprongen direct in de auto; de straat stond blauw van de zwaailichten. Mijn leven zou daarna nooit meer hetzelfde zijn.

Het was ondraaglijk om Shelley’s dood via de media te moeten vernemen, terwijl er al urenlang mensen rondliepen. Zijn gruwelijke daad was als een scène uit een horrorfilm, zo bleek uit het rapport. Maar het vonnis werd beperkt tot doodslag vanwege gebrek aan bewijs. De kans is groot dat hij bij zijn vrijlating terugkeert naar ons dorp. Ik kijk er niet naar uit dat ik straks de moordenaar van mijn kind kan tegenkomen. Pogingen om een plaatsverbod te krijgen lijken tot nu toe te mislukken.

Kijk niet weg!

Shelley en hij hadden slechts een half jaar een relatie, waarin ze vaak ruzieden. Ook op de avond dat het gebeurde, hoorde de omgeving luid gebonk en geschreeuw.  Ik had nooit gedacht dat het zo ver zou komen, maar mijn onderbuikgevoelens waren er altijd. Had ik daar maar naar geluisterd.

Het is belangrijk dat we als samenleving onze ogen openen, dat we signalen van intieme terreur  herkennen en niet langer wegkijken. Geweld in een relatie is nooit iets om te bagatelliseren. Als je in zo’n relatie zit, stap eruit en doe aangifte.

Maakt u zich zorgen om uzelf of iemand anders?

  • *Kijk voor meer informatie over de rode vlaggen op www.isditliefde.nl.
  • *Bij direct gevaar, bel 112!
  • *Bel of chat anoniem met Veilig Thuis: telefoonnummer 0800 2000 (24/7 bereikbaar); chat via www.isditliefde.nl.
  • *(Vermoeden van) seksueel misbruik? Bel 0900 8844 en vraag naar de zedenpolitie. Ook kunt u contact opnemen met de wijkagent of ga naar het politiebureau.