‘Toekomst zonder littekens’ is een krachtige fotocampagne, opgezet door Replace jongerenambassadeurs van GGD Haaglanden. Met deze campagne zetten zij zich in om vrouwelijke genitale verminking (VGV), ook bekend als meisjesbesnijdenis, bespreekbaar te maken en streven zij naar een toekomst zonder deze schadelijke praktijk.
Op deze pagina beluister je de audiofragmenten van de fotocampagne. Meer weten of vragen? Stuur dan een mail naar replace@ggdhaaglanden.nl.
Wereldwijd zijn naar schatting 230 miljoen meisjes en vrouwen besneden, en elk jaar lopen nog eens 4 miljoen meisjes risico. VGV is een ernstige schending van de mensenrechten en heeft levenslange gevolgen voor de fysieke en mentale gezondheid van meisjes en vrouwen. In Nederland wordt het ook erkend als een vorm van zware kindermishandeling.
De tentoonstelling brengt professionals en sleutelpersonen in beeld die zich inzetten voor de aanpak van VGV in de (regio) Den Haag. Bij elk portret is een persoonlijk verhaal te beluisteren, waardoor de impact van deze praktijk en de inzet voor verandering in beeld wordt gebracht.
De campagne is gelanceerd op 6 februari 2025, in het kader van de Internationale Dag tegen Meisjesbesnijdenis en tot 3 maart te zien in het HagaZiekenhuis, waar besneden vrouwen terecht kunnen voor specialistische zorg.
Voor veel vrouwen en meisjes betekent VGV een levenslange pijn die soms ook onzichtbaar wordt gedragen als mentaal litteken. Met deze campagne willen deze jongeren bewustwording creëren en zich sterk maken voor een wereld zonder meisjesbesnijdenis.
Vrouwelijke genitale verminking is een ingreep aan de vrouwelijke geslachtsorganen, die variëren in vorm en ernst. Deze praktijk kan ernstige gevolgen hebben voor de lichamelijke, geestelijke en seksuele gezondheid van vrouwen en meisjes.
In de (regio) Den Haag werken organisaties nauw samen om meisjes en vrouwen te beschermen, door preventie, vroegsignalering en het bieden van goed zorg voor vrouwen. In het HagaZiekenhuis is een speciaal nazorgspreekuur ingericht voor vrouwen die besneden zijn. De tentoonstelling biedt bezoekers de mogelijkheid om verhalen van professionals en sleutelpersonen te horen en meer te leren over de gezamenlijke aanpak in deze regio.
“Mijn zus was bang voor de besnijdenis, maar het was een traditie waar ik toen ook achter stond. Ze is een maand later overleden. Probeer je zus of dochter te beschermen. Dat is mijn boodschap aan alle mannen!”
“Ik ben zelf besneden en wil dat niet voor mijn kinderen. Voor mij betekent dit persoonlijk stilstaan in de tijd en pijn.”
“Mijn boodschap is: laten we over meisjesbesnijdenis praten. Ik wil het voorkomen en moeders doorverwijzen naar goede hulp.”
“Iedere vrouw die ik zie in mijn spreekuur maakt indruk op me. Ik ben erachter gekomen dat ik veel voor hen kan betekenen. Het heeft mij een completere dokter gemaakt.”
“Meisjesbesnijdenis betekent voor mij het toebrengen van schade aan een vrouw, schade die je nooit 100% kunt herstellen.”
“Als moeder kan ik me niet voorstellen dat je dit je dochter aandoet. Het theaterstuk Hechting heeft een wereld voor me geopend. Ik probeer de boodschap zo eerlijk mogelijk over te brengen.”
“Ik wil ieder meisje beschermen, zodat zij zelf een rode lijn kan trekken waar niemand overheen mag gaan. Dat is mijn droom.”
“Mijn stem en die van jongeren moeten de stilte doorbreken en de wereld herinneren aan de kracht van vrouwen.”
“Ik voel hun pijn omdat ik het zelf heb meegemaakt als 10-jarige, en nu wil ik vrouwen helpen. Iedere vrouw heeft het recht om zelf te bepalen wat er met haar lichaam gebeurt.”
“In al die jaren dat ik betrokken ben bij meisjesbesnijdenis, maakt het nog steeds diepe indruk op me. Ik wil kwetsbare kinderen en vrouwen helpen, want daar gaat mijn hart sneller van kloppen.”
